Dichteres Sandra de Booij doet weer van zich spreken met twee mooie gedichten
Waarom
Waarom ben jij, net als mij,
van binnen verteerd.
Alles afgeleerd,
spontaniteit verloren,
Winter zonder jou
De dagen zijn kort, en kouder dan voorheen,
ik kijk door het raam,
en voel mij alleen.
Was jij maar hier als mijn kruik, tegen kou;
liefste weet toch dat ik nog van je hou..
de dagen zijn hard met de kou en het ijs, op mijn raam.
In gedachten roep ik jouw naam.
Ach was jij maar hier, mijn liefde voor het leven.
Dan had ik jou nu, mijn warmte gegeven.
Waar ben jij toch heen zonder mij en zonder doel.
Mijn liefde mijn alles mijn tedere gevoel.
Toe laat mij niet achter in een winter zo streng.
Denk dat ik jou in de lente, mijn liefde weer breng.
Sandra de Booij